Zatrzymaj się...

Myślę, że najpierw pandemia, a teraz wojna sprawiły, że nauczyliśmy się doceniać to, co mamy. Budzimy się w łóżku, mamy co jeść i w co się ubrać, możemy robić to, co chcemy. Nie słyszymy strzałów i życie naszych bliskich nie jest zagrożone. Nikt też nam nie mówi co mamy zrobić, gdzie pójść. Możemy jeść i pić to, na co akurat mamy ochotę... Te "małe szczęścia" w ciągu dnia są tak ważne, że naprawdę warto je docenić...

pixabay.com/pl/

Lubię wyjść na kawę do jednej z ulubionych restauracji na Starym Mieście. To taka godzina tylko dla mnie. I tak zawsze mam przy sobie książkę albo Notes Wdzięczności, więc jest to czas trochę i refleksji, ale też podsumowania mijającego tygodnia. A przede wszystkim odpowiedzi na pytanie: Czy nikt przez to co zrobiłam, albo powiedziałam - nie poczuł się źle? Czy nikogo nie uraziłam? Czy nikomu nie sprawiłam przykrości? 

Czasami tę godzinę spędzam na pisaniu i opowiadaniu na wiadomości do moich Ukraińskich Przyjaciół... 💙💛 Jestem szczęśliwa, kiedy jestem komuś potrzebna. To zawsze miłe dostać wiadomość pełną życzliwości i dobrych słów.

Jak słyszę te wszystkie teksty w stylu: "Chciałabym się spotkać, ale nie mam czasu" - to pozostawiam ten tekst bez komentarza. Jeśli ktoś chce się spotkać to nic nie przeszkodzi w tym, by wspólnie spędzić czas. Bariera językowa również! Chcesz - to się spotykasz, nie chcesz - szukasz wymówek. Proste. A jeśli ktoś ciągle "nie ma czasu" to współczuję. Bardzo.